کد مطلب:29544 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:102
5171. امام علی علیه السلام: [ خداوند، ] لطیف است؛ امّا نه به لطافت جسمانی.[2]. 5172. امام علی علیه السلام: [ خداوند، ] لطیفی است كه به مخفی بودن، توصیف نمی شود.[3]. 5173. امام علی علیه السلام: خدایی نیست، جز خداوند یكتا؛ آن كه به بندگان زیاده روِ خویش كه از او طرد شده اند، همیشه لطف و مهربانی می كند تا از سركشی و از دشمنی با او دست بردارند.[4]. 5174. امام علی علیه السلام: سپاسْ خدایی راست كه در پادشاهی اش ارجمند است، و بركسانی كه در قلمرو وی اند، چیره است، بر كار خود، تواناست، در آفرینشش ستودنی است، با علمش لطیف است، به بندگانش مهربان است، به قدرت جبروتی اش با همه عزّت و شكوه و هیبتش، مختصّ است.[5]. 5175. امام علی علیه السلام: بر خدای پاك و برتر، چیزی از آنچه بندگان در روز و شبشان انجام می دهند، مخفی نمی مانَد. در آگاهی به آن كارها، لطیف است، و بر آنها احاطه علمی دارد.[6]. 5176. امام علی علیه السلام: به كسی كه او را می خوانَد، پاسخ می دهد، و به بنده اش روزی می دهد و بر او می بخشد. دارای لطف پنهان و قدرت فراوان است.[7]. 5177. امام علی علیه السلام - در دیوان منسوب به ایشان -: چه قدر خداوند، لطف پنهان دارد كه ظرافت لطف پنهانش، از فهم هوشمندان هم مخفی است. چه بسیار گشایشی كه پس از گرفتاری ایجاد می شود و اندوه دل درمانده را می گشاید. و چه بسیار كاری كه در صبحگاهان، آزرده خاطرت می كند حالْ آن كه به شب، خشنودی به سراغت می آید. هر گاه كه سختی ها روی آوردند، بی تابی مكن چرا كه خداوند را لطف پنهان، بسیار است.[8].
5170. امام علی علیه السلام: پروردگارم به حقیقت، لطیف است و به لطافت [ جسمانی ]توصیف نمی گردد.[1].